I dag skal jeg ta deg med på et veldig spennende løp gjennom de siste tre eller så månedene. Mellom desember og mars har huset virkelig samlet seg, og slutten er i sikte. Det var langsomhet også i disse månedene på grunn av forsinkelser i flislegging av badene og var veldig nøye med å finne hvordan du kan jobbe med det fantastiske Dinesen-treverket vårt, som ikke bare vil dekke gulvene, men også noen vegger og tak. Nedenfor ser du endringene i løpet av disse månedene rom for rom...
De kalde, våte og snødekte vinterdagene så mye delikat arbeid inne og ikke mye ute. Hovedarrangementet var å få gjennomført alle badene, slik at gulvene kunne begynne å bli lagt ned. Badene (og kjøkkenet også) er veldig kompliserte, ettersom de har vann og strøm som strømmer inn og vann som tappes ut. Alt må være perfekt forseglet, og arbeidet er rotete, så entreprenøren, Peter Germano, ønsket ikke å legge gulvene før det var gjort.
Badene i huset har en fantastisk betongflis, designet av Claesson Koivisto Rune og laget av Marrakech Designs i Sverige. For å unngå å skape en "fortauskant" i dusjen (jeg ønsket et kontinuerlig mønster uten avbrudd), vi måtte synke dusjpannene i hver etasje og deretter flislegge med skråkant slik at vann skulle renne rett vei. Dette var ikke lett å gjøre!
Ovenpå badene har en blanding av svarte og hvite fliser, i et mønster inspirert av dette bildet jeg fant på nettet.
Nedenunder har et vevd fôret mønster, kalt "Goose-Eye", i et dyp, dypblått, som jeg elsker og sprøyter et skudd med farger inn i det som er et veldig svart og hvitt hus så langt.
Stjernen i huset, og en av de originale inspirasjonene, gjorde endelig et opptreden de siste månedene. De Dinesen bred planke, Douglas Fir tregulv ankom fra Danmark i november. Det var så mye av det, og været var så dårlig at vi måtte lagre det hele huset og så fortsette å bevege det mens arbeidet fortsatte. Den gikk først på veggene ovenpå, så vel som på veggene og taket i stuen nede. Mye diskusjon gikk ut på hvordan du kunne legge det flatt og stramt, samtidig som det åpnet for den uunngåelige bevegelsen som ville gi svake skygger mellom brettene. Ovenpå bestemte Peter seg for å slipe kantene sammen, men nede valgte han å føre en veldig tynn strek langs hver kant slik at hårnålen fjerner visuell variasjon når brettene svulmer opp og trekker seg sammen med skiftingen vær.
Dette er helt fantastisk treverk, som når det er lagt ned (som du vil se på bildene) det tilfører et mykt, varmt element til hvert rom. Den får også et skandinavisk "fugemasse" av en lut-, syre- og såpekoksjon som vil gi den en melkehvit hvitfarging. Den vannbaserte såpebehandlingen må gjentas med noen måneder for å holde treet i god form, noe som mange ville rynke på, men jeg er opptatt av det. Det kommer til å være verdt det, og det kommer til å bli veldig, veldig naturlig, som jeg liker.